Vorige maand werd door de OESO de resultaten van de PISA testen 2022 gepubliceerd. Deze testen worden 3-jaarlijks (door corona was het laatste interval 4 jaar.) door de OESO uitgevoerd en testen de vaardigheden in wiskunde, lezen en wetenschappen van 15-jarige leerlingen. De testen worden door ongeveer 620,000 leerlingen uit 81 landen ingevuld. Voor Vlaanderen betreft het 4714 leerlingen uit 172 scholen.
De trend van de vorige jaren wordt helaas verdergezet. Zowel jongens en meisjes zakken op de ranglijst van behaalde scores. In 2022 scoorden Vlaamse leerlingen in de lijst van alle deelnemende landen op de 10e plaats voor wiskunde, op de 20e plaats voor lezen en op de 18e plaats voor wetenschappen. Vooral aziatische landen scoren zeer hoog op deze 3 criteria.
Sinds 2003 daalde de Vlaamse score voor wiskunde met 52 punten, terwijl het OESO gemiddelde slechts 22 punten bedraagt. In 2003 haalde Vlaanderen de 1e plaats voor wiskunde met 553 punten, in 2022 was de behaalde score 'slechts' 501 punten. Voor lezen daalde de score sinds 2009 met 36 punten, voor wetenschappendaalde de score met 30 punten t.o.v. 2006.
Wat kunnen de oorzaken zijn van deze dalende resultaten?
Het invoeren van het VSO, het 'Vernieuwd Secundair Onderwijs' heeft zeker invloed gehad. Het VSO had als doel om alle startende leerlingen in het secundair onderwijs gelijk te schakelen. Het bepalen van een studiekeuze werd uitgesteld tot het 3e jaar. Men verloor in feite reeds 2 jaar voor een definitieve richting gekozen werd. Leerlingen die in het 1e jaar reeds een duidelijk beeld hadden over de studierichting die ze wensten te volgen, hield men 2 jaar aan het lijntje voordat ze hun keuze mochten maken. Onnodig te zeggen dat de opgedane kennis in de 2 oriëntatiejaren bijzonder pover was, omdat deze jaren een mengelmoes waren die geen diepgang hadden.
Ook waren de examens in het VSO niet langer het enige criterium voor het bepalen van het eindresultaat. Het werd belangrijker geacht goed in de groep te liggen en rond het gemiddelde te scoren dan er met kop en schouders boveruit te steken. Na een aantal jaar werd het principe van het VSO zoals het toen bestond aangepast omdat veel scholen weigerden erin te stappen. In de plaats kwam het eenheidsonderwijs zoals het nu nog steeds bestaat.
De focus van het onderwijs ligt echter niet meer op prestatie leveren maar op het zich goed voelen op school. De functie van de leraar werd omgevormd van instructeur naar opvoeder/coach. Er kwam ook zeer veel administratie bij, want elke gegeven score moet verantwoord worden. Het kwam ook steeds meer voor dat ouders de behaalde resultaten van zoon of dochter aanvochten bij de school. De leraar was de schuld van de slechte resultaten, natuurlijk niet het kind. Indien men geen gehoor kreeg bij de school gingen sommigen zo ver om een proces aan te spannen tegen de school. Onnodig te zeggen dat de scholen bij deze snel van mening veranderden, en de leraar dus de dupe werd.
Een andere reden kan zijn dat veel leerlingen het Nederlands niet meer hebben als thuistaal, waardoor de kennis van het Nederlands ondermaats blijft. Leraren moeten meer tijd opofferen om deze leerlingen bij te scholen wat in het nadeel is van de andere leerlingen. In een deel van de lestijd wordt dus geen les meer gegeven.
De invoering van het M-decreet beoogde leerlingen met bijzondere zorgnoden te integreren in het gewone onderwijs. Dit na het ratificeren van het VN-verdrag in 2009. De scholen werden opgelegd maatregelen te treffen om de leerlingen met verhoogde zorg te begeleiden en te integreren in het gewone onderwijs. Hier opnieuw werd dit de taak van de leraar. En opnieuw werd de tijd dat effectief les gegeven werd ingeperkt. Gelukkig heeft men ingezien dat dit geen goede oplossing was en heeft men het M-decreet vorig jaar afgeschaft.
Door alle laptops en invulboekjes gebruikt bij de lessen worden leerlingen ook niet meer aangezet om veel te schrijven waardoor de kennis van de taal en het schrijven veel minder wordt. Ook hoofdrekenen wordt door de komst van de rekenmachine en laptop veel minder geoefend.
Al deze maatregelen zorgden ervoor dat de jonge leraars en leraressen zelf geen goede kennis meer hebben van taal en rekenen. Dit vertaalt zich in de mindere resultaten van leerlingen in PISA testen.
Als zelfs een bekende schrijfster stelt, dat de DT-regel niet meer van deze tijd is, en afgeschaft moet worden, hoe kunnen we dan nog verwachten dat kinderen foutloos kunnen schrijven.
Het wordt hoog tijd dat de focus van onderwijs opnieuw komt te liggen op het verwerven van kennis, zelfs als sommige leerlingen zich daar minder comfortabel zullen bij voelen.
Reeds ruime tijd horen of lezen we over de 'Brusselse jongeren'. Steeds weer komen ze negatief in het nieuws. Wat is er toch aan de hand met deze jongeren?
Deze Brusselse jongeren bestaan hoofdzakelijk uit de 3e generatie 'nieuwe' belgen. Blijkbaar hebben ze het hier in ons land niet naar hun zin. Ze willen niet studeren, halen geen diploma, en klagen dan dat geen enkele werkgever hen wil in dienst nemen. Niet onlogisch, daar deze jongeren zeer weinig respect hebben voor onze wetten, regels en gebruiken. Ze doen maar waar ze zin in hebben, staan niet in voor de gevolgen, en komen dikwijls in aanraking met de politie.
Deze jongeren maar ook een deel van hun ouders voelen zich meer verwant met het land van oorsprong, dan met dit land. Dit komt duidelijk tot uiting tijdens verkiezingen in het thuisland of tijdens het wereldkampioenschap voetbal. Neem bvb. de recente verkiezingen in Turkije. Grote delen van de turkse belgen konden door hun dubbele nationaliteit ook meedoen in deze verkiezingen, en stemden hoofdzakelijk voor Erdogan. Deze mensen stemmen rechts in het thuisland om hun cultuur te beschermen, maar stemmen hier hoofdzakelijk links om hun steungeld ( dop of OCMW ) te blijven ontvangen. Dit alles toont aan dat men zich nauwelijks verbonden voelt met ons land.
Hoe is het zo ver kunnen komen?
Groepen ( politici, ngo's, advocaten,enz...) die deze jongeren verdedigen stellen steeds weer dat ze een slechte jeugd hadden. Maar waarom hebben ze dan een slechte jeugd gehad? De Belgische wet geeft aan elk kind dezelfde kansen, zonder onderscheid, maar het is wel aan het kind om deze kansen te grijpen. De eerste grote kans is onderwijs, zoals reeds gezegd hebben zeer weinig van deze jongeren deze kans gegerepen. Dan de thuissituatie : hier hebben de meeste gezinnen een vader en een moeder, dus een normale thuissituatie. Helaas spreken veel van de ouders nog steeds de taal van het land van oorsprong, waardoor ook deze jongeren onze taal niet genoeg beheersen. Nochthans biedt het onderwijs genoeg kansen om onze taal te leren. Maar men moet het willen, en hier wringt meestal het schoentje. Leren vergt een inspanning, en deze jongeren hebben blijkbaar geen zin om deze inspanning te leveren. Dus geen onderwijs, is geen werk, zodat veel van deze jongeren in de criminaliteit belanden. Zo komen ze dus vaker in aanvaring met de politie. Indien enkele van deze jongeren (legitiem) opgepakt worden door de politie, ontstaan er op korte tijd rellen, waar dan termen als racisme, discriminatie of nazi gescandeerd worden. Ook worden steeds meer de politie, brandweer en hulpdiensten in de val gelokt en aangevallen.
Problematisch is dat deze jongeren zeer lichte straffen opgelegd krijgen voor soms toch zware criminele feiten. Wat met het groepje van deze jongeren die een meisje in een Brussels park verkracht hebben. Door camerabewaking konden de jongeren opgepakt en voor het gerecht gebracht worden. Wat was hun straf? Ze moesten van de rechter een opstel schrijven over de rechten van de vrouw en daarmee was de kous af. Geen boete, geen celstraf, enkel een opstel. Als dat geen straffeloosheid in de hand werkt, dan weet ik het ook niet meer.
Deze jongeren trokken dan naar receatiedomeinen en zwembaden buiten Brussel om zich te amuseren. Het duurde niet lang of er kwamen klachten: jonge meisjes werden lastig gevallen en betast, redders die wilden tussenkomen, werden in het hospitaal geslagen, in recreatiedomeinen werden dieren en vissen mishandeld en mensen lastig gevallen. Ze werden opgepakt door de politie, maar enkele uren daarna opnieuw in vrijheid gesteld door het gerecht. Nog meer straffeloosheid. Zwembaden en recreatiedomeinen namen maatregelen, met ingangscontroles en omheiningen om deze jongeren buiten te houden. De laatste weken kwam in het nieuws, dat zwembaden in Zuid-Nederland de toegang van personen buiten de gemeente of omliggende gemeenten de toegang weigeren. Dit naar aanleiding van ook daar problemen met Brusselse jongeren.
Wanneer zal hiertegen actie ondernomen worden door politici en gerecht?
Hoe komt het dat men zo'n lichtzinnige straffen uitspreekt voor deze jongeren? Het valt op dat u en ik bij de minste overtreding de volle pot moeten betalen, zonder pardon. Is iedereen niet gelijk voor de wet? Blijkbaar niet.
En zo wordt de bevolking verdeeld in 2 kampen : Deze die deze jongeren nog steeds blijven beschermen en verdedigen, en anderen voor wie de maat vol is, en verwachten dat politici de zaak nu eens deftig aanpakken.
Deze jongeren zadelen onze maatschappij op met veel kosten, die betaald worden door de werkende bevolking via belastingen. Delen van de bevolking worden geïrriteerd doordat deze jongeren steeds weer negatief in het nieuws komen, veel last veroorzaken en nog steeds vederlichte straffen opgelegd krijgen.
Dames en heren politici, wanneer gaan jullie komaf maken met alle achterpoortjes die door de advocaten kunnen misbruikt worden om deze delinquenten steeds weer op vrije voeten te krijgen?
Wanneer wordt er geluisterd naar de verzuchtingen van de bevolking en effectief actie ondernomen om deze toestanden te stoppen? Het is aan jullie om een oplossing te vinden en deze jongeren de wetten te laten respecteren, of ze te verwijderen uit onze maatschappij.